94

یه عمر با یه تصوری بزرگت کنن و وقتی از آب و گل درومدی همه چیو بکوبی رو زمین و بگی نمیخوام. بگی باور نمیکنم این چیزا رو . اونوقت حس گناه تا ابد باهاته....تا ابدی که بمیری...انقدر احساس گناه کردن رو فرو نکنید تو زندگی.  عاقلانه بخوایم فکرکنیم ، الان نه به کسی آزاری میرسونم و نه به خودم . چرا اینهمه حس گناه باید داشته باشم؟ بخاطر چیزی که خسته م ازش فقط...بخاطر چیزی که فرو کردن تو مغزم و مغزم حالا همه چیزو بالا اورده و حاضر به قبول هیچی نیست....خسته ست....خسته از چهارچوب های عذاب آور و جهنمی ! چرا نباید آدم شاد باشه وقتی شادی رو از مسیر درستی میخواد؟ چرا هل میدین آدم رو وسط بیراهه با افکار مزخرفتون؟