93

دیشب یکی از آرزوهام رو خواب دیدم. میگم آرزو چون یه جور محاله . میگم محال ، تا قدرتی که در جهان هست و بهش میگن خدا روتحریک کنم.

توی خواب ناراحت بودم.عمیقأ...و دلیلش رو نمیفهمم.الان که بهش فکر میکنم میگم خب چیزیه که میخوام. پس چرا داشتنش انقدر غم داشت؟چرا آرزوهای من وقتی برآورده میشن پر از غم میشن؟ چرا آرزوهای آدم سر جاشون نیستن؟ به موقع نیستن؟ و وقتی میان که پدرت به طور کامل دراومده باشه.

طوری که زده شی از هر چیزی که میخوای و بگی خوبه همینجوری.همینقد خالی هم خوبه. و دکمه ی پاز رو بزنی توی تغییرهای ناگهانی دنیات تا نه آرزویی برآورده شه و نه تبدیل به حسرت شه.

* به نظر من فرق آرزو با رویا اینه که تو برای رویات تلاش میکنی ، ولی آرزو چیزیه که بدون تلاش و بی هیچگونه دخالتی از طرف تو واست انجام میشه. توی فیزیک وقتی مینویسی اف برابر ام آ (با فرض داشتن آ) ، نیرو که صفر باشه  هیچ چیز دیگه ای وجود نداره ، وچود خارجی نداره ، هیچ امی نیست ، هیچ شتابی هم به درد نمیخوره....محال میشه. بودن چیزی هم که وجود خارجی نداره محاله . آرزوها هم محال میشن.