صادقانه زندگی کردن کار سختیه ، ولی آرامش بخشه !

آدما یجایی کم میارن و دست میکشن ...این کم اوردنِ اونوقته که میشه سر منشأ خیلی اتفاقات و خیلی رفتارها.....

اینکه دست میکشی از پیشرفت خودت مثلا ، کسی نمیتونه بگه راهشو بلد نبودم ، نه ! راه پیشرفت توی هر چیزی واقعا مشخص شده ست ، چه از قبل و چه از حالا‌‌‌ ! حالا ینی اون راهی که خودت میسازی ! 

وقتی که دست میکشی دیگه رخوت و بی مزگی و بی هیجانیه که میاد سراغ آدم ، و تو برای اینکه طرد نشی ، برای اینکه آدم حساب بشی و برای دیگران حوصله سر بر نباشی چنگ میزنی به هر چیزی تا خود واقعی ت نباشی‌‌ ، تظاهر ! این عامل بدبختی و سقوطی که اصلا به چشم نمیاد....تظاهر کردنه که تو رو نابود میکنه ، که تو رو تا اعماق ریشه های بی هویتی و بی اعتماد به نفسی میکشونه و تو کم کم غرق و غرق تر میشی توی این منجلاب و وقتی میفهمی که شاید دیر باشه ، و تبریک میگم ! تبدیل به افسرده ترین موجود دنیا شدی !

میگن دروغ بدترین گناه نابخشودنیه اما من میگم ریاکاری  و متظاهر بودنه که عامل بوجود اومدن مزخرفات زندگیه.... 

متظاهر بودن میتونه توی هر چیزی باشه....میتونه به بهونه ی نگران بودن حال دوستت و رفتن به خونه ش باشه ، ولی در اصل بخوای سر از کارش دربیاری....میتونه هم نسبت دادن صفاتی به خودت و معرفی کردن خودت باشه ، از اونچه که نیستی ! 

خلاصه ش اینکه ، خودت رو ، وجودت رو ، احساست رو و هویتت رو به توجه دیگران نفروش!