موهایی آمیخته با احساس ، موی دلبر

موهامو باز کردم و نگاهشون میکردم...رنگ خیلی مشکی ، و حالتی ما بین صاف و لخت و فر ! هیچوقت نفهمیدم موهام چه حالتی دارن ، یا یه جور دیگه بگم ، چه هنری دارن ! هیچوقت در معرض خودنمایی نبودن و هیچوقت حالت مشخصی نداشتن ، و هیچوقت هم چهره م رو تغییر ندادن ! تنها هنرشون بیش از حد تمیز موندن و بوی شامپو رو به خودشون گرفتن بود‌‌.....اینا کمه واسه عاشقی ، این موها و حالتی که ندارن ، هنری که ندارن ، موهای یه عاشق نیستن و به هیچ دردی نمیخورن ، و میدونم که یه روزجایی که قرار باشه قلبم بلرزه ، یه "مو هنرمند" میاد و جای منو میگیره......

تف !